هر عکاسی می خواهد واضح ترین عکس های ممکن را بگیرد. در اینجا نحوه ضبط جزئیات خیره کننده در هر عکس آورده شده است، آماده باشید.
یکی از مواردی که عکاسی را ناامید کننده می کند نرمی و تاری در تصاویر است. عکس های شارپ بسیار جذاب تر از تصاویر نرم هستند. وقتی از یک لحظه خاص عکس می گیرید بسیار ناامید کننده است اگر تصاویر نرم یا مبهم و یا خارج از فوکوس ثبت شوند.
بنابراین، در این مقاله تکنیک هایی را که من انجام می دهم تا مطمئن شوم که عکس ها همیشه شارپ هستند خدمتتان تقدیم می کنم.
بیایید با دلایلی که یک عکس را غیر واضح و بلوری و محو می کند شروع کنیم:
- تاثیر لرزش دوربین در سرعت شاتر طولانی می تواند تصویری مبهم ایجاد کند.
- اگر سوژه شما متحرک باشد، می تواند باعث تاری شود، این مورد با سرعت شاتر طولانی بدتر می شود.
- فوکوس ضعیف می تواند منجر به یک تصویر نرم می شود.
- ممکن است لنز بدی داشته باشید.(لنزهایی که قادر به تهیه عکس های شارپ نیستند)
- اگر ISO روی مقدار بسیار بالایی تنظیم شود، نتیجه ای غیر از نویز زیاد و حذف جزییات نخواهد داشت.
برای برطرف کردن این مشکلات، باید به همه آنها همزمان بپردازید که تا به وضوح مورد انتظار برسید. چند عامل دیگر در تار شدن عکس نیز وجود دارد که در زیر به آنها می پردازیم.
۱- ISO مناسب انتخاب کنید
با تنظیم دوربین خود به پایین ترین مقدار ISO (در دوربین نیکون من ISO 50 است) شروع کنید. هرچه ISO (حساسیت سنسور) بالاتر باشد، نویز بیشتری در تصویر خواهید دید. پیشنهاد می کنم مقاله کامل “ISO چیست” را مطالعه کنید.
۲. از قانون “دوربین در دست” استفاده کنید
این یک قانون کلی است که به قانون Hand Holding معروف است و می گوید حداقل سرعت شاتر مجاز برای ثبت عکس واضح برابر با معکوس فاصله کانونی فعلی شماست. به عنوان مثال ، اگر لنز خود را در ۱۲۵ میلی متر تنظیم کرده اید، سرعت شاتر شما باید حداقل ۱/۱۲۵ ثانیه باشد.
نکته ۱:
به خاطر داشته باشید که این قانون در مورد دوربین های آنالوگ و دیجیتال ۳۵ میلی متری معتبر است، بنابراین اگر شما یک دوربین DSLR کراپ دار با ضریب لنز(غیر فول فریم) دارید، باید ضریب لنز را در این مقدار ضرب کنید. برای دوربین های نیکون با ضریب ۱.۵x، فقط نتیجه را در ۱.۵ ضرب کنید، در حالی که برای دوربین های کنان، ۱.۶ برابر می شود. اگر لنز زوم مانند ۱۸-۱۳۵ میلی متر (برای سنسورهای نیکون DX) دارید، “حداقل سرعت شاتر” را در فاصله کانونی ۱۳۵ میلی مترصرب می کنیم، که ۱/۲۰۰ ثانیه است. در اینجا چند مثال می آوریم:
- ۵۰mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/75 (50mm x 1.5)
- 100mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/150 (100mm x 1.5)
- 150mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/225 (150mm x 1.5)
- 200mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/300 (200mm x 1.5)
- 300mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/450 (300mm x 1.5)
نکته ۲:
به یاد داشته باشید که این مورد تنها بر تاری و لرزش ناشی از لرزش دوربین تأثیر می گذارد. اگر از سوژه ای در حال حرکت سریع عکس می گیرید، برای به دست آوردن تصویر شارپ به سرعت شاتر سریع تر از این مقدار نیاز دارید.
۳. حالت دوربین خود را درست انتخاب کنید
هنگامی که در نور کم عکس می گیرم، در ۹۹% مواقع در حالت اولویت دیافراگم عکاسی می کنم و دیافراگم را در باز ترین حالت تنظیم می کنم (کمترین عدد f). این عدد معمولاً بسته به لنز شما در محدوده f / 1.4 تا f / 5.6 است. دوربین به طور خودکار مقدار نور را اندازه گیری می کند و حدس می زند که سرعت شاتر برای ثبت صحیح تصویر نیاز است.
حالت نورسنجی دوربین را بر روی “Matrix” در نیکون یا ” Evaluative ” در کانن تنظیم کنید ، تا تمام صحنه نورسنجی شود.
۴- سرعت شاتر کافی را انتخاب کنید
بعد از اینکه دوربین خود را روی اولویت دیافراگم قرار دادید و حالت نورسنجی مناسب را انتخاب کردید ، کارد خود را تنظیم کنید و شاتر را نیمه فشار دهید. با این کار باید سرعت شاتر در پایین منظره یاب به شما نشان داده شود.
- اگر سرعت شاتر ۱/۱۰۰ یا سریعتر است، ادامه دهید، مگر اینکه چیزی در عکس شما در حال حرکت باشد (یا از لنز تله فوتو استفاده می کنید؛ قانون Hand Holding را بخاطر بسپارید). یک یا دو عکس بگیرید و ببینید آیا قسمت های محو شده و بلوری در تصویر خود دارید. اگر هر چیزی در عکس شما تار شده، از سرعت شاتر سریعتر مانند ۱/۲۰۰ یا ۱/۵۰۰ ثانیه استفاده کنید.
- اگر سرعت شاتر پایین تر از ۱/۱۰۰ بود، این بدان معنی است که عکس نور کافی ندارد. اگر در خانه هستید، باز کردن پنجره ها یا روشن کردن چراغ ها به افزایش نور و بالا رفتن سرعت شاتر شما کمک می کند.
۵- از ISO بالا در محیط های تاریک استفاده کنید
اگر هنوز عکس ها تار هستند، سعی کنید دوربین را بیش از حد ثابت نگه دارید و عکس دیگری بگیرید. اگر کمکی نکرد، سرعت شاتر را برای گرفتن عکس های شارپ بیشتر کنید و در عوض ISO خود را بالا ببرید. شما می توانید این کار را از طریق Auto ISO (در قسمت بعدی شرح داده شده) یا افزایش دستی ISO انجام دهید. در محیط های تاریک استفاده از یک ISO بسیار بالا برای دستیابی به سرعت شاتر کافی غیر عادی نیست. اگرچه این کار باعث افزایش نویز عکس می شود، اما معمولاً بهتر از گرفتن یک تصویر تار است.
۶. ISO خودکار را فعال کنید
امروزه بسیاری از دوربین ها از ویژگی “Auto ISO” برخوردار هستند که برای گرفتن تصاویر شارپ بسیار مفید است. بنابراین، ایزو اتوماتیک را فعال کنید و حداکثر حساسیت را بر روی ISO 1600 تنظیم کنید.
اگر گزینه انتخاب حداقل سرعت شاتر را دارید، آن را نیز بر روی “خودکار” تنظیم کنید، که به طور خودکار قانون Hand Holding را اعمال می کند! اگر این گزینه را ندارید، حداقل سرعت شاتر را برابر ۱/۱۰۰ ثانیه تنظیم کنید.
این کار باعث می شود اگر مقدار نوری که وارد لنز می شود کاهش یابد و سرعت شاتر به زیر ۱/۱۰۰ ثانیه برسد، دوربین به طور خودکار ISO را افزایش می دهد تا سرعت شاتر بالاتر از ۱/۱۰۰ ثانیه بماند.
اگر لرزش دست دارید، توصیه می کنیم که “حداقل سرعت شاتر” را به چیزی مانند ۱ / ۲۰۰-۱ / ۲۵۰ افزایش دهید.
برخی از دوربین ها ویژگی AUTO ISO ندارند. در این حالت، شما باید ISO را به صورت دستی تنظیم کنید. فقط کافی است ISO خود را در محیط های تاریک بالاتر بگیرید تا سرعت شاتر خود را در سطح معقول نگه دارید. توصیه نمی شود ISO بالاتر از ISO 1600 یا شاید ISO 3200 تنظیم شود(در دوربین های SLR مقدماتی). چرا؟ زیرا با بالا رفتن مقدار ایزو نویز تصویر بالا می رود، که این تأثیر منفی بر کیفیت کلی تصویر دارد. در مورد DSLR های قدیمی تر باید ایزوی کمتری در نظر بگیرید و همین طور در مورد دوربین های حرفه ای جدید می توانید چند استاپ بالاتر نیز در نظر بگیرید.
۷. دوربین خود را ثابت نگه دارید
اگر دوربین خود را با دست نگه دارید، بین سرعت شاتر دوربین و تاری تصاویر ارتباط مستقیم وجود دارد. هرچه سرعت شاتر (به خصوص کمتر از ۱/۱۰۰ ثانیه) طولانی تر باشد، احتمال تاری عکس بیشتر خواهد بود.
فکر کنید که اسلحه را روی دست خود نگه دارید. شما نمی خواهید در حین تلاش برای شلیک به اطراف حرکت کنید – باید تا حد امکان ثابت و پایدار بایستید، اسلحه را محکم به شانه فشار دهید، نفس خود را حبس کنید و سپس شلیک کنید. همین تکنیک برای عکاسی بسیار مناسب است، به خصوص وقتی که باید با سرعت آهسته شاتر عکاسی کنید.
توصیه می کنیم دوربین را دقیقاً مانند تفنگ نگه دارید، یکی از پاهایتان را در جلو قرار داده و تعادل بدن را در هر دو پا پخش کنید. با این کار می توانید در سرعت های پایین تر شاتر نیز وضوح عکس را حفظ کنید (حتی تا سرعت شاتری در حد ۱/۱۰).
۸. با دقت روی موضوع خود تمرکز کنید
بیاموزید که چگونه به درستی فوکوس کنید. این مورد بسیار مهم است، زیرا فوکوس دوربین شما مستقیماً روی وضوح تصویر تأثیر می گذارد. اولین چیزی که باید بیاموزید این است که چگونه بین لرزش دوربین و ایراد فوکوس تمایز قائل شوید.
اگر سوژه موجود در تصویر شما محو و تار است، اما چیزی نزدیک به دوربین یا دورتر کاملاً در فوکوس و شارپ است، به احتمال زیاد موضوع فوکوس است. اگر کل تصویر مبهم است و هیچ چیز شارپ و واضحی در آن نیست، عموماً ناشی از سرعت شاتر کند و یا لرزش دوربین است. و در آخر اینکه، اگر یک سوژه متحرک در عکس شما تار باشد، سرعت شاتر شما به اندازه کافی سریع نیست تا حرکت سوژه را از بین ببرد. این یک مشکل فوکوس نیست و باید از سرعت شاتر سریعتر استفاده کنید.
اگر در رسیدن به فوکوس صحیح با مشکل روبرو هستید، این موارد را رعایت کنید:
- کمبود نور می تواند باعث نقص عملکرد فوکوس خودکار دوربین شود. اطمینان حاصل کنید که دوربین نور کافی برای عملکرد درست فوکوس، از سوژه دریافت می کند.
- معمولا نقطه فوکوس وسط کادر دقیق ترین نقطه در دوربین است. اگر نقطه فوکوس شما در جای دیگری غیز از مرکز است، آن را به مرکز تغییر داده و دوباره تست کنید.
- بسیاری از دوربین ها به شما امکان می دهند یک دکمه جداگانه برای فوکوس انتخاب کنید(جدا کردن عملکرد فوکوس از دکمه شاتر). با این کار می توانید با انگشت شست فوکوس کرده، و با انگشت اشاره شاتر را فشار دهید. (Back Button Focus)
- سیستم فوکوس خودکار دوربین با مشاهده کنتراست اطراف ناحیه فوکوس کار می کند. به عنوان مثال، اگر سعی کنید دوربین را روی یک دیوار تمیز و سفید فوکوس کنید، هرگز موفق نمی شوید، زیرا دوربین هیچ تضادی نخواهد دید. در صورتی که، اگر یک جسم تیره روی آن قرار دهید و نقطه فوکوس را بین دیوار و جسم قرار دهید، دوربین فوراً فوکوس صحیح را به دست می آورد. توصیه می شود نقطه فوکوس را روی قسمتی از سوژه با بیشترین کنتراست قرار دهید. مانند: لبه اجسام، خطوطی که رنگ های مختلف دارند، اعداد و حروف چاپ شده روی اشیاء و غیره.
- چندین بار فوکوس کنید تا زمانی که در منظره یاب (چشمی دوربین) به وضوح مشاهده کنید که شی در حالت فوکوس است. برای این مورد، شما نیاز به منظره یاب و دید خوب دارید. در صورتی که نتوانستید از طریق چشمی از صحت فوکوس مطمئن شوید، کافیست چند عکس بگیرید و تصاویر را بر روی LCD دوربین بررسی کنید.
۹. مانع از حرکت سوژه شوید
اگر در حال عکاسی از یک شخص هستید، به او بگویید که هنگام عکس گرفتن حرکت نکند. هنگامی که شما با سرعت شاتر آهسته کار می کنید، حتی اگر همه کار را به درستی انجام دهید، ممکن است تصاویر شما فقط به دلیل اینکه سوژه شما هنگام باز بودن شاتر حرکت کرده، تار شوند. به این حالت Motion Blur گفته می شود. بعضی اوقات این حالت عمدا در عکس ثبت می شود به خصوص برای اشیاء پر سرعت مانند اتومبیل، که باعث القای حس حرکت می شود. برای ثبت چنین عکس هایی، دوربین را روی حالت Shutter-Priority قرار دهید، سپس سرعت شاتر را بر روی ۱/۱۰۰ ثانیه یا کمتر تنظیم کنید. از سوژه خود بخواهید در حالی که بدن را حرکت نمی دهد، دست خود را به سرعت حرکت دهد. نتیجه باید تصویر واضحی از بدن فرد باشد، در حالی که دست وی محو به نظر می رسد.
همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید، همه چیز در تصویر واضح است، به جز فن که در اثر حرکت تار و بلور شده است.
بنابراین، اگر می خواهید تاری ناشی از حرکت در عکس داشته باشید، از سرعت شاتر طولانی مانند ۱/۱۰ ثانیه یا حتی چند ثانیه استفاده کنید (اگر از سه پایه استفاده می کنید). اما معمولاً می خواهید هنگام عکاسی از افراد از هر گونه حرکتی جلوگیری کنیم ، پس از سرعت شاتر کافی استفاده کنید. اگر سوژه در حال حرکت باشد، قانون Hand Holding اعمال نمی شود، زیرا این فرمول برای لرزش دست و دوربین موثر است، نه تاری ناشی از حرکت سوژه شما. به عنوان مثال ، برای عکاسی از مرغ مگس، ممکن است ۱/۱۰۰۰ ثانیه یا ۱/۲۰۰۰ ثانیه هم سرعت کافی نباشد و حال بلور در بالهای پرنده داشته باشیم!
۱۰. لرزش گیر را روشن کنید
اطمینان حاصل کنید که لرزشگیر لنز (VR روی نیکون و IS در Canon) روشن باشد. بسیاری از لنزهای زوم فناوری کاهش لرزش داخلی دارند که اجازه می دهد با سرعت شاتر پایین تر عکاسی کنید و تصاویر واضحی هم بدست آورید. اگر لنز شما لرزشگیر دارد حتما آنرا روشن کنید و سرعت شاتر خود را به مقدار کمتری کاهش دهید. حتی می توانید “حداقل سرعت شاتر” را در تنظیمات ISO نیز پایین بیاورید و ۱/۵۰ ثانیه در نظر بگیرید و هنوز هم عکس ها واضح خواهند بود.
۱۱. از لنزهای سریعتر استفاده کنید
از لنزهای پر سرعت (با دیافراگم بازتر) مانند Nikon 35mm f / 1.8 DX یا ۵۰ mm f / 1.4 / f / 1.8 استفاده کنید. این لنزها با وجود دیافراگم بسیار باز با توجه به فاصله کانونی ثابتی که دارند نسبتاً ارزان هستند.
اگرچه توانایی بزرگنمایی (زوم) را از دست می دهید، اما لنزهای ثابت (Prime) بسیار سریعتر از اکثر لنزهای زوم هستند و گزینه ای عالی برای عکاسی کم نور و پرتره هستند.
به دلیل عمق میدان کم، لنزهای ثابت قادر به تولید عکس هایی با بوکه های زیبا هستند. اگر قبلاً از لنزهای ثابت استفاده نکرده اید، حتما امتحان کنید، پشیمان نخواهید شد.
۱۲. از عمق میدان به صورت استراتژیک استفاده کنید
هنگام عکاسی از افراد یا حیوانات، همیشه روی نزدیکترین چشم سوژه فوکوس کنید. این کار بسیار مهم است، به خصوص هنگام عکاسی با دیافراگم های باز، بین f / 1.4 و f / 2.8، زیرا عمق میدان شما بسیار کم خواهد بود. تا زمانی که چشم سوژه واضح باشد، تصویر قابل قبول خواهد بود.
همانطور که در عکس بالا می بینید فوکوس بجای چشم روی موهای سوژه انجام شده است! در صورتی که در تصویر زیر، فوکوس به درستی بر روی چشم نزدیک به دوربین انجام شده.
با وجود اینکه هر دو عکس در همه شرایط برابر هستند بجز نقطه فوکوس، عکس دوم کلا واضح تر و جذاب تر به نظر می رسد.
۱۳. یک دیافراگم شارپ انتخاب کنید
دیافراگم همچنین در دستیابی به حداکثر وضوح نقش مهمی دارد. برای عکاسی منظره، بیشتر از دیافراگم های بین f/8 و f/11 استفاده می شود، در حالی که برای پرتره ، بسته به عمق میدان مورد نیاز، از دیافراگم های f / 1.4 تا f / 8 استفاده می شود. اکثر لنزها در دیافراگم های بین f / 5.6 و f / 8 بیشترین وضوح را دارند، بنابراین اگر در طول یک روز آفتابی عکاسی می کنید، سعی کنید دیافراگم خود را روی عددی بین f / 4 و f / 8 قرار دهید و ببینید آیا وضوح عکس بهتر می شود. فقط بخاطر داشته باشید که بازی با دیافراگم عمق میدان را تغییر می دهد و روی بوکه ها در عکس اثر خواهد گذاشت، که معمولاً از وضوح مهم تر است.
۱۴. لنزهای خود را تمیز کنید!
یک عکاس آماتور به تمیزی لنز اهمیت زیادی نمی دهد زیرا اثر منفی کمترین گرد و غبار روی لنز را نمی داند. همیشه لنز های خود را تمیز نگه دارید تا بتوانید حداکثر وضوح را از لنز خود بگیرید. اگر نمی دانید چگونه این کار را به درستی انجام دهید، مقاله “نحوه تمیز کردن لنزهای DSLR” را بررسی کنید.
۱۵. در نور کم از سه پایه استفاده کنید
برای شرایط کم نور حتما از سه پایه استفاده کنید. برای عکاسی از رعد و برق، آتش بازی ها، جلوه های شهری و سایر موارد جالب در شب، یک سه پایه محکم ضروری است! سه پایه های ارزان و بی کیفیت کمک خاصی نمیکنند. خرید یک سه پایه محکم و مقاوم و مخصوص DSLR سرمایه گذاری خوبی است. استفاده از حالت تایمر خودکار یا ریموت کنترل نیز برای به حداقل رساندن لرزش دوربین بسیار مفید است. اگر نگران قیمت ریموت کنترل هستید مقاله ساخت ریموت کنترل دوربین های DSLR را بخوانید. ثبت تصویر زیر بدون سه پایه امکان پذیر نیست، زیرا با سرعت شاتر پنج ثانیه ثبت شده است:
۱۶. پشت سر هم عکس بگیرید
دوربین خود را روی حالت “عکسبرداری مداوم” ( continuous shooting یا burst mode ) تنظیم کنید، سپس با نگه داشتن دکمه شاتر، چندین عکس در ثانیه از سوژه بگیرید. به خصوص اگر در حال عکاسی از موضوعی در حال حرکت مانند کودکان هستید، این کار به بهبود شانس گرفتن عکس خوب به شما کمک می کند. در اکثر دوربین های امروز، شما می توانید حداقل ۳ عکس در ثانیه بگیرید. سوژه را دنبال کنید و پشت سر هم عکس بگیرید، احتمالا در بین انبوه عکس ها، عکس خوب و واضح هم خواهید داشت.
امیدوارم از این مقاله در مورد نحوه گرفتن عکس های واضح با دوربین DSLR استفاده لازم را برده باشید. در بخش نظرات، منتظر سوالات، پیشنهادات و نظرات شما دوستان هستم.