هر چند تنظیمات اتوماتیک دوربین های جدید در بسیاری از موارد به درستی فلش دوربین را فعال و غیرفعال می کنند ولی با این وجود مواردی هم هستند که در صورتی که تشخیص لزوم استفاده از فلش به عهده خود دوربین گذاشته شود نتیجه باعث رضایت عکاس نخواهد بود. با هم ۸ مورد از رایج ترین مواردی که عکاسان در استفاده از فلش دچار خطا می شوند را بررسی می کنیم:
۱. عدم استفاده از فلاش!
یکی از بزرگترین اشتباهات عکاسان، استفاده نکردن از فلاش است!
در بیشتر موارد عکاس یا اطلاعی از نحوه استفاده از فلش در عکس مورد نظر ندارد یا از مزایای استفاده از فلش ناآگاه است.
فلش وسیله ای نیست که تنها در زمانی که نور کافی وجود ندارد مورد استفاده قرار بگیرد، از فلش حتی در زمان وجود نور شدید خورشید نیز به عنوان نور پر کننده یا مکمل (Fill Flash) برای حذف سایه های تند استفاده می شود و به شما در هماهنگ کردن نور پس زمینه و سوژه کمک می کند.
هم چنین به کمک فلش (فلش دوربین و فلش استودیو) می توان پرتره های زنده تری را ثبت کرد.
۲. استفاده از فلش برای سوژه های دور
در مقابل گروهی که بیشتر مواقع از فلش استفاده نمی کنند، کسانی هم هستند که معمولا به دلیل اینکه تنها با تنظیمات اتوماتیک دوربین عکاسی می کنند، در مواقعی هم که سوژه از برد مفید فلش دوربین خارج است باز با فلش عکاسی می کنند.
قطعا شما هم در کنسرت ها و یا استادیوم مسابقات، چشمک زدن پشت سر هم دوربین ها را از میان جمعیت دیده اید.
وقتی شما از درون جمعیت عکس برداری می کنید، حتی قوی ترین فلش ها نیز نمی توانند تاثیری در نوردهی خواننده روی سن داشته باشند.
پس فلش دوربین را خاموش کنید و در عوض تنظیمات مربوط به حساسیت دوربین (ISO) را افزایش دهید.
اگر شب است و می خواهید تنظیمات را به عهده دوربین بگذارید، بجای گزینه اتوماتیک (AUTO Mode) از Night Scene (چشم انداز شب) استفاده کنید. استفاده از Night Portrait mode نیز کمکی نخواهد کرد، زیرا دوربین فکر میکند سوژه در نزدیکی است و از فلش استفاده خواهد کرد.
۳. قرمزی چشم
قرمزی چشم (Red Eye) در عکاسی پرتره زمانی اتفاق می افتد که نور فلش وارد چشم می شود و پس از برخورد به شبکیه چشم به سمت دوربین منعکس می شود.
اکثر دوربین های دیجیتال گزینه کاهش قرمزی چشم را دارند که با یک یا چند بار فلش زدن قبل از فلش اصلی (pre-flash) باعث تنگ شدن مردمک چشم می شوند و نور کمتری از شبکیه چشم به دوربین باز می گردد.
این قابلیت تاثیر بسیار خوبی دارد، ولی همیشه قرمزی چشم را بطور کامل حذف نمی کند.
راه حل دیگر قرار دادن فلش با فاصله از دوربین است(بطوری که زاویه تابش نور به سوژه با زاویه دید دوربین متفاوت باشد) در این حالت نور بازگشتی از چشم به سمت دوربین نخواهد آمد.
معمولا این کار با فلش سرخود دوربین قابل انجام نیست، در عوض فلش های مجزا که از طریق سیم همزمانی یا بصورت بی سیم به دوربین وصل شده باشند، برای این منظور مناسب اند.
در برخی موارد استفاده از فلش رو دوربینی (اسپیدلایت) به جای فلش خود دوربین (pop-up flash) موثر است زیرا فاصله کافی بین منبع نور و لنز که در پایین قرار دارد ایجاد می شود.
۴. از بین بردن حالت طبیعی فضا
با توجه به اینکه فلش هم سوژه و هم محیط و پس زمینه را نوردهی می کند، می تواند اتمسفر و حال و هوای یک صحنه کم نور را از بین ببرد و حس مورد نظر را از عکس بگیرد.
در برخی موارد بهتر است فلش را خاموش کنید و در عوض با افزایش زمان نوردهی (کاهش سرعت شاتر) و یا افزایش حساسیت (افزایش ایزو) کمبود نور جبران شود، این عکس به مراتب طبیعی تر خواهد بود. در صورت کاهش سرعت شاتر بهتر است از سه پایه استفاده شود.
در غیر این صورت می توانید با مطالعه دفترچه راهنمای فلش و یا دوربین، شدت نور فلش را کاهش دهید تا فقط سوژه نور داشته باشد نه کل فضا.
همچنین می توانید این روش را با نوردهی بیشتر (با انتخاب سرعت پایین تر سینک فلش- slow sync flash mode) ترکیب کنید. در این حالت پس زمینه بسیار کم نور خواهد بود در صورتی که سوژه به دلیل نزدیکی به دوربین بعد از کاهش شدت نور فلش نیز بخوبی روشن خواهد بود.
۵. سایه ایجاد شده توسط هود لنز
به عنوان یک قانون کلی، استفاده از هود بر روی لنز مفید است. اما اگر لنز یا هود بیش از حد بلند باشند و یا فلش دوربین در ارتفاع کمی باشد، در عکاسی با فلش ایجاد سایه بر روی عکس خواهد کرد.
بهترین راه حل، جابجا کردن فلش است، ولی در صورتی که اینکار مقدور نباشد، تنها گزینه حذف هود از روی لنز است.
اگر نمی توانید فلش را جابجا کنید و از لنز بلندی هم استفاده می کنید که به تنهایی هم ایجاد سایه میکند، می توانید کمی زوم کنید که بخش سایه در کادر نباشد.
۶. قسمت های بیش ازحد روشن(خشن و تند) روی صورت
استفاده از فلش بصورت مستقیم، ایجاد سایه روشن های تند می کند، بطوریکه پیشانی و نوک بینی بسیار درخشان می شود.
راه حل این مشکل، پخش کردن نور (Deffuse) است. برای این منظور چندین کار قابل انجام است:
یکی از رایج ترین روش ها استفاده از پخش کننده های آماده (diffuser) است که مخصوص اینکار ساخته شده اند.
دیفیوزرها در انواع شکل ها و سایز ها وجود دارند و با ملایم کردن نور (Soft Light)بخوبی مشکل هایلایت های تند را برطرف می کنند.
با استفاده از دیفیوزر مقدار کمی از نور فلش تلف خواهد شد که البته اگر از گزینه TTL استفاده کنید، با توجه به نورسنجی دوربین اصلاح خواهد شد.
همچنین در صورت استفاده از فلش خود دوربین، می توانید با قرار دادن یک تکه دستمال کاغذی و یا کاغذ روغنی در جلوی آن باعث پخش شدن نور آن شوید. (دقت کنید که در این مورد ممکن است دمای نور تغییر کند و کمی گرم تر یا سرد تر شود و نیاز به اصلاح تراز سفیدی یا همان وایت بالانس باشد.)
بیشتر فلش های قابل نصب روی دوربین قابلیت تنظیم زاویه و چرخش دارند و این قابلیت به شما امکان نوردهی به سطح بیشتری را می دهد مانند سقف و یا دیوار که با این کارسختی نور از بین خواهد رفت.
این کار باعث حذف قرمزی چشم نیز خواهد شد.
البته با توجه به اینکه نور فلش پس از انعکاس از سقف یا دیوار همرنگ آن خواهد شد، لازم است که سقف یا دیوار سفید باشد و یا بعد از عکاسی حتما وایت بالانس اصلاح گردد.
۷. استفاده از فلش پایین تر از سوژه
در بیشتر موارد نور فلش جایگزین نور طبیعی خورشید است، پس به عنوان یک قانون: نور فلش باید از بالا به سوژه تابیده شود.
در دوربین های DSLR یا CSC معمولا فلش بالای لنز قرار دارد و نیاز به اقدام خاصی نیست. البته بهتر است از فلش قابل نصب روی دوربین بصورت بی سیم و یا با کابل استفاده شود. همچنین براکت هایی وجود دارد که در هر دو حالت افقی و عمودی دوربین، فلش را در بالا نگه می دارد.
در دوربین های کامپکت تنها کار ممکن این است که دوربین را طوری در دست بگیرید که فلش آن به سمت بالا و لنز در پایین قرار بگیرد.
۸. تار شدن سوژه در حال حرکت
در مقایسه با نوردهی معمولی (منبع نور دایم مثل خورشید یا نور محیط) مدت زمان روشن بودن فلش بسیار کوتاه است و معمولا شلیک فلش در ابتدای نوردهی انجام می شود(به محض کنار رفتن شاتر، فلش شلیک می کند و پس از اتمام نور فلش، شاتر همچنان برای مدت زمان کوتاهی باز است)
اگر سوژه در حال حرکت باشد، در ابتدای نوردهی (شلیک فلش) باعث ثبت تصویر شفاف شده و در ادامه (به دلیل باز بودن شاتر پس از فلش زدن) باعث ثبت حرکت بصورت محو و تار می شود. و عکس ثبت شده مجموع این دو تصویر خواهد بود. این مشکل با تغییر تنظیمات فلش و تنظیم زمان شلیک آن در انتهای زمان نوردهی اصلاح خواهد شد.
همچنین می توان با کاهش زمان نوردهی (Exposure Time یا همان Shutter Speed) و حساسیت سنسور(ISO) این مشکل را تا حدی برطرف کرد.
منبع: digital camera world
برگردان و ویرایش: Arash.in
مطالبتون عالیه خیلی مفیده برای یاد گیریه عکاسی. مچکرم
خوب است دربار ه نیکون با فلش ایران توضیح دهید
مطالب بسیار مفید و کاربردی
سپاس